Literatura:
ICD-10. Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja dziesiąta. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Kraków–Warszawa 2000.
A. Myśli natrętne (obsesje) lub czynności natrętne (kompusje) są obecne przez większość dni przez okres 2 tygodni.
B. Myśli natrętne (myśli, idee, wyobrażenia) oraz czynności natrętne (działania) charakteryzują się następującymi cechami, z których obecne muszą być wszystkie wymienione poniżej:
C. Myśli natrętne i/lub czynności natrętne wywołują zdenerwowanie lub wpływają na funkcjonowanie społeczne lub indywidualne, zwykle powodując że osoba traci z ich powodu wiele czasu.
D. Myśli natrętne i/lub czynności natrętne nie są wynikiem innych zaburzeń psychicznych takich jak schizofrenia lub zaburzenia afektywne.
Czytaj więcej:
Myśli natrętne stają się tym bardziej natrętne gdy bardziej przerażające się stają. A im większe emocje potrafią obudzić tym trudniej jest się ich pozbyć. Wewnętrzna z nimi walka tym intensywniej zaciska sieć w jaką pod ich wpływem się wpada. Myśli takie mogą dotyczyć często tego co jest najbardziej przerażające i szokujące dla danej osoby, a ich natręctwo na tej właśnie podstawie się tworzy. Gdyby nie budziły one tak silnych emocji, najprawdopodobniej nie stawałyby się natrętne.
W ten właśnie sposób osoby z nerwicą natręctw (zaburzenia obsesyjno- kompulsywne- OCD) wpadają w pułapkę własnych myśli: czują się winne, że pomyślały o zachowaniu lub czynie, który jest najgorszym z możliwych w ich ocenie. Ta wina napędza spiralę napięcia i negatywnej oceny siebie. Predyspozycje do tej grupy zaburzeń mają osoby o cechach osobowości takich jak wysoka odpowiedzialność za swoje działania oraz perfekcjonizm. Pomyślenie o czymś co czyni skazę na tych cechach, przyczynia się do niekorzystnej oceny siebie, rodząc poczucie winy oraz napędzając grunt do tworzenia się myśli natrętnych. Może i nawet można się pokusić o stwierdzenie, że sam fakt, że osoby cierpiące z powodu zaburzeń obsesyjno- kompulsywnych oceniają dane zachowanie lub czyn jako niewłaściwe, mógłby być wystarczający do uznania, że są to takie zachowania, jakich nigdy by się nie dopuściły z powodu właśnie wysoce nagannej oceny tych zachowań.
Myśli to jedynie myśli, nie jest to to samo co działanie- dopiero uznanie tego i pozwolenie sobie na zignorowanie tych myśli, zwalniając je z siły ładunku emocjonalnego jakim są naładowane, może uwolnić od tych dokuczliwych objawów. Problem zaburzeń obsesyjno- kompulsywnych może wyrządzać wiele cierpienia i bez pomocy specjalisty raczej ciężko się z nim uporać.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (obsessive–compulsive disorder – OCD) zwane kiedyś nerwicą natręctw, należą do grupy zaburzeń lękowych i dotykają około 2–3% populacji. Charakteryzują się występowaniem kompulsji (czynności przymusowych) oraz/lub obsesji (natrętnych myśli).
"Otwarci w dialogu"
ul. Jasnogórska 38
mazelewska@gmail.com
+ 48 502 291 584